In de derde ronde van Haren Postillion Challenger eindigden slechts 4 van de 23 partijen in remise. De remises vielen met name aan de top. Van de groep achtervolgers die met elkaar de strijd aanbond, was de overwinning van Tycho Bruggink op Ruurd Kunnen het meest opmerkelijk. Tycho Bruggink meldt zich daarmee als kanshebber voor de NOSBO Challenger trofee. Tycho won na een fel middenspelgevecht.
De ongeslagenen die speelden (Ruben Bourgonjen was geveld door de griep), Raymon Oord en Jan Pilon, maakten beiden remise. Raymon zonder echte strijd tegen Gerbert Leeftink: een Koningsindiër werd vakkundig dichtgeschoven. Gerbert hield Raymon daarmee op een half punt afstand in de strijd om de NOSBO Challenger trofee die hij vorig jaar won.
Jan Pilon tegen Henk van der Meer wel met echte strijd: Jan won een kwaliteit en had de betere stelling, maar Henk rechtte de rug en wist de stelling te neutraliseren.
Andreas Tasma versloeg Michiel Takkebos die na de opening toch er goed voorstond. Stef van Kesteren versloeg Leon Steijvers in een eindspel.
Dick Dalmolen en Sophie Welling remiseerden ook. Het leek erop dat Dick wat voordeel had, maar Sophie wist met twee torens op de zevende rij binnen te dringen. Op die manier stelde zij het halfje veilig.
Ook niet onvermeld mag de partij tussen Jeljer Dijkstra en Fred Steggink blijven. Jeljer offerde dapper een stuk voor vage aanvalskansen, maar Fred nam de aanval met kracht over en liet Jeljer kansloos.
Menno Keizer won in een marathonpartij tegen Johan Zwanepol. Met nauwkeurig spel had Johan het verlies kunnen voorkomen. Hij vergiste zich en Menno kon een punt bijschrijven.
In de partij tussen Raoul Suurmeijer en Wim Krijnen werd getracht water uit een steen te persen. Dat water leek er ook uit te komen, toen Raoul in een paardeindspel een vrije h-pion wist te creëren. Maar toen bleek maar weer hoe snel paarden aan de andere kant van het bord kunnen zijn: het zwarte paard van Wim was net op tijd terug om remise te maken.
Van de partijen tussen de spelers met 1 punt sprongen er een paar uit. Stephan van der Hagen won door een fraai stikmat van Abedin Hey. In de partij tussen Jan Boer en Thijmen Nawijn had Jan steeds een optisch overwicht, maar echt profiteren ervan kon hij niet. Thijmen kwam steeds meer los en toen kon de partij alle kanten op. Thijmen won ten slotte door een kleine, en direct winnende, combinatie.
Frank van Indie verloor in de vorige ronde nog van een jeugdspeler. Toen had hij een 'korte' nacht achter de rug. Nu was hij wel uitgeslapen en won van Machteld van Foreest. Na afloop vertrouwde Frank uw reporter toe: "Talentje hoor! Ze speelde heel goed.". Kunnen we het mee eens zijn!
De partij tussen de ½-punters Joseph Grooten en Johan Dijkstra liep op een klein dramaatje uit. Joseph speelde een goede partij die echter veel tijd kostte, ook omdat hij een aantal malen vergat z'n klok in te drukken. Net op het moment dat hij met z'n dame op f7 schaak gaf, en op de volgende zet mat kon geven, viel z'n vlag op elektronische wijze. Johan, die volgens eigen zeggen "speelde als een natte krant", mocht dus heel blij zijn met het punt.
Loek van der Hagen stond goed tegen Tony Westermann. Hij stond een stuk voor toen hij met zijn dame op h7 sloeg, terwijl hij niet gezien had dat hij zelf door een aftrekschaak zelf schaak stond. Toen moest hij met de dame zetten en verloor deze. Ook jammer! Misschien wat langer nadenken en naar de stelling kijken voordat je zet?
Verder was onderin de overwinning van Marrit Adema vermeldenswaard, ze won een goed gespeelde partij van Lucas Claushuis. O ja, er ging ook nog een mobieltje af, maar die was van toeschouwer Egbert Vos, erelid van onze schaakclub: hij is in ieder geval nog helemaal bij de (moderne) tijd!
Thomas Wigmans speelde een prima partij. Hij stond echt heel goed toen hij pardoes een toren cadeau deed. Paul Zilverberg nam het kleinood dankbaar in ontvangst.
De volgende ronde is op 7 februari 2015